Niektórzy twierdzą, że horrory oparte na faktach straszą mocniej, ponieważ stoją za nimi prawdziwe historie. Trudno się z tym nie zgodzić. Oglądając takie filmy często zastanawiamy się, czy to naprawdę mogło się wydarzyć? Gdy dochodzi do nas, że to, co widzimy na ekranie mogło również spotkać nas, to boimy się jeszcze bardziej. Poniżej przedstawiamy najlepsze filmy grozy, za którymi stoją prawdziwe historie. Horrory na faktach - straszne filmy oparte na prawdziwych wydarzeniach. Zrobić horror, który wystraszy widza tzw. jump-scarem, nie jest niczym trudnym i wyjątkowym. Wiele filmów grozy straszy właśnie w ten sposób. Zrobić horror, który ma ciekawą i budującą napięcie historię, jest już zdecydowanie trudniej. Niektóre filmy z tego gatunku potrafią również obrzydzać i być po prostu kiepskie. Są jednak takie tytuły, które starają się opowiedzieć prawdziwą historię. Coś, co wydarzyło sie naprawdę. Ponoć horrory straszą mocniej, gdy są oparte na prawdziwych wydarzeniach. Oglądając takie filmy, aż trudno sobie wyobrazić, że coś takiego wydarzyło się naprawdę. Poniżej przedstawiamy filmy, po których trudno będzie zasnąć. Amityville (2005) Film z 2005 roku to właściwie remake horroru "The Amityville Horror (1979)". Cały film oparto na powieści Jaya Ansona, która nawiązuje do zbrodni Ronalda DeFeo Juniora. W listopadzie 1974 roku, mężczyzna w jednej z rezydencji wyciągnął broń i po kolei zamordował całą swoją rodzinę - czterdziestokilkuletnich rodziców i rodzeństwo w wieku 9, 12, 13 i 18 lat. W głównych rolach wystąpili Ryan Reynolds i Melissa George. Obecność (2013) Horror opowiada prawdziwą historię Eda i Lorraine Warrenów, którzy byli światowej sławy badaczami zjawisk paranormalnych. Pewnego razu zostali wezwani przez jedną z rodzin na farmę, gdzie miała ich terroryzować pewna mroczna zjawa. Para badaczy stanęła przed najbardziej przerażającym przypadkiem w ich życiu. Sonda Jakie horrory najczęściej oglądasz? Na faktach Wymyślone od zera Wszystkie! Egzorcyzmy Emily Rose (2005) Tytułowa bohaterka to Niemka, której sprawę badała religioznawczyny Felicitas D. Goodman. Antropolożka postanowiła napisać książkę, na której opiera się horror "Egzorcyzmy Emily Rose". Anneliese Michel już w wieku 16 lat cierpiała na ataki epilepsji, które później połączyły się z depresją. Dziewczyna zaczęła widzieć twarze diabłów, a nawet zauważono u niej nadludzką siłę. Lekarze nie mogli jej pomóc. Księża, którzy się Anneliese zostali finalnie skazani za doprowadzenie dziewczyny do śmierci. Milczenie owiec (1991) Tej produkcji bliżej do psychologicznego thrillera, niż typowego horroru. Chociaż granica między gatunkami jest przecięta bardzo cienką kreską. Mimo wszystko, trzeba wspomnieć o tej produkcji, która potrafi wywołać gęsią skórkę u każdego widza nawet dzisiaj. Film opowiada o psychopacie, który porywa i morduje młode kobiety. W swoich zbrodniach wyróżnia się szczególnym okrucieństwem, gdzie obdziera ze skóry swoje ofiary. Film zajął drugie miejsce w rankingu najbardziej przerażających filmów w 2005 roku. Egzorcysta (1973) Film opowiada o dwunastoletniej dziewczynce, która zostaje opętana przez diabła. Jej matka zaniepokojona zachowaniem córki, zwraca się z prośbą o pomoc do lekarzy. Według badań dziewczyna jest zdrowa, a mimo to jej stan się znacznie pogarsza. Pewnego dnia córka atakuje matkę, gdy ta wraca do domu. Film został nominowany do Oscarów, gdzie zgarnął dwie statuetki. Stranger Things 4, Skazana, Euforia 2 [NOWOŚCI Netflix, Player, HBO] | ESKA XD - Hotplota #39

Filmy o życiu i śmierci. Edukacja. 02 listopada 2019, 07:30. Żałoba, strach, nieśmiertelność. Filmy o życiu i śmierci. Listopad to zwyczajowo czas zadumy i refleksji nad przemijaniem. Dlatego wybraliśmy dla Was kilka filmów idealnych na ten czas – ich tematyka krąży wokół śmierci, ale w zasadzie to jedyne, co je łączy.

Nie lubimy tego tematu, więc odganiamy myśli o śmierci jak najdalej. W końcu liczy się życie, codzienne smutki, radości i przyjemności. Myślenie o śmierci to temat dla smutnych emo-nastolatków. Problem w tym, że gdy śmierć nas dopada, wchodzi do naszych domów, wpadamy w panikę i nie mamy pojęcia, jak to się stało, że akurat my padliśmy jej ofiarą. Nie da się z nią do końca oswoić, nie da się jej zaleczyć śmiechem, ale – jakkolwiek by to zabrzmiało – da się z nią żyć. Nie trzeba o niej ciągle myśleć, choć czasami warto. Zwłaszcza w pierwszych dniach listopada, gdy wspominamy choćby ludzi filmu, którzy odeszli w ostatnich założeniu miało powstać zestawienie z kilkunastoma tytułami; przecież w co drugim filmie i serialu ktoś umiera. Ale co chwila odrzucałem łzawe melodramaty w stylu Słodkiego listopada, pretensjonalnych Gwiazd naszych wina czy Moich córek krów, które – mimo kasowego sukcesu i dobrych recenzji – mocno trywializują temat. Pewnie wiele osób się ze mną nie zgodzi (liczę na komentarze), ale gdy zrobiłem wstępną listę tytułów, dotarło do mnie, że nawet kino nie lubi i rzadko traktuje temat śmierci serio, a przynajmniej rzadko decyduje się na serio o nim opowiadać. Zestawienie jest więc krótkie, bardzo krótkie. Wybaczcie. A do tego skupia się na filmach z ostatnich kilkunastu rodzinaAbsolutny numer jeden w tym zestawieniu. Ostatnia rodzina wywołała słuszne zachwyty i liczne kontrowersje, zwłaszcza wśród przyjaciół, znajomych i miłośników twórczości Tomasza Beksińskiego. Pojawiły się głosy, że wcielający się w niego Dawid Ogrodnik przeszarżował, traktując swojego bohatera jak świra. Szkoda, że w tym chaosie znacznie rzadziej przebijają się interpretacje samego filmu – jednego z najlepszych polskich obrazów ostatnich lat. Film o rodzinie Beksińskich to… no właśnie, nie do końca „film o rodzinie Beksińskich”. To opowieść o czekaniu na śmierć, o oswajaniu się z jej obecnością w naszym życiu bez konieczności z rezygnacji z życia i szybciej oswoimy się ze Zdzisławem Beksińskim (Andrzej Seweryn), jego synem Tomaszem i żoną Zosią (Aleksandra Konieczna), tym szybciej dostrzeżemy geniusz scen, dialogów i monologów. Choćby tej pierwszej, w której Zdzisław Beksiński opowiada swojemu przyjacielowi Piotrowi Dmochowskiemu (Andrzej Chyra) o pewnej fantazji – wizji śmierci z rąk kobiety w „typie Alicii Silverstone”. Zobaczymy dwie starsze panie (matki Zdzisława i Zofii) dyskutujące o tym, „kto w naszej rodzinie umrze pierwszy”. Samobójstwo Tomasza przestanie być “decyzją wariata”, a stanie się świadomą decyzją o opuszczeniu świata, którego się po prostu nie lubi. Mało to pedagogiczne, ale nie wolno nam jej oceniać ani tym bardziej z nią dyskutować. Jan P. Matuszyński nie wartościuje rodzaju śmierci: traktuje odejście na własne życzenie, śmierć z przyczyn naturalnych oraz śmierć z rąk zabójców równorzędnie i z ogromnym szacunkiem. Piękne, mądre który pozostałZanim François Ozon nieco odszedł od treści na rzecz zabaw filmowymi gatunkami i kliszami – jak to robi choćby w Podwójnym kochanku – nakręcił jeden z najbardziej poruszających filmów kilkunastu ostatnich lat. Czas, który pozostał to w pewnym sensie odpowiedź na łzawe melodramaty „z rakiem w tle”.Romain (Melvil Poupaud), młody i zawodowo spełniony artysta-fotograf, dowiaduje się, że ma raka w zaawansowanym stadium. Wiedząc, że szanse na wyleczenie są nikłe, a samo leczenie będzie bolesne i trudne, postanawia przeżyć ostatnie dni, godziny, miesiące na swoich warunkach. Brzmi strasznie banalnie, bo Hollywood przyzwyczaiło nas do historii o bohaterach tworzących listy rzeczy, które muszą zrobić przed śmiercią, szalonych miłościach ostatnich dni, przewartościowywaniu swojego życia. Ilu znacie ludzi, którzy wiedząc, że umrą, pragnęli tylko np. zobaczyć Wielki Kanion, skoczyć ze spadochronem? A ilu znacie takich, którzy po prostu chcieli pożyć jeszcze ze zwykłej ciekawości, a wcześniej uporządkować swoje sprawy? Romaina trudno polubić, bo to niezbyt miły gość, nad którego grobem raczej nie będą płakały zastępy przyjaciół. I on o tym wie. Dlatego na śmierć przygotowuje się sam, bo – koniec końców – każdy jest z nią sam na sam. Ogromnie żałuję, że tak rzadko się ten film przypomina, bo jest piękny, poruszający i lat wcześniej Ozon wyreżyserował krótkometrażową Małą śmierć, ale to już zupełnie inna tematyka.

Filmy o psach, koniach, kotach - wybraliśmy najlepsze produkcje dla miłośników zwierząt. Tych filmów nie możecie przegapić! Zwierzaki są bohaterami kinowych produkcji niemal od początku powstania kinematografii. Dość powiedzieć, że (najprawdopodobniej) pierwszy krótki filmik, który mógł zapoczątkować erę śmiesznych filmów z kotami, został stworzony w 1894 roku! Filmy o psach, koniach, kotach. Najlepsze w historii filmy o zwierzętach. Które z nich są warte obejrzenia? Na naszej liście znalazły się zarówno produkcje aktorskie, jak również animowane. Dramaty, filmy familijne, które śmiało można obejrzeć całą rodziną, a także takie, które lepiej zobaczyć w pojedynkę. Oto najlepsze filmy o psach, koniach i kotach! Filmy o psach: Był sobie pies (2017) Komediodramat opowiadający o losach psa, który orientuje się, że po swoim odejściu powraca - ponownie jako pies - tylko w innym wcieleniu. Film doczekał się kontynuacji, która weszła na ekrany kin w 2019 roku. Filmy o psach: Marley i ja (2008) Tytułowy Marley to żółty labrador, którego dobre wychowanie pozostawia wiele do życzenia. Scenariusz filmu został oparty na pamiętniku Johna Grogana o tym samym tytule. Filmy o psach: Mój przyjaciel Hachiko (2009) Hachiko to pies rasy akita, który również miał swój pierwowzór w prawdziwym życiu. Hachiko codziennie czekał na stacji na powrót swojego pana, pozostając tam aż 10 lat po jego śmierci. Filmy o psach: 101 dalmatyńczyków (1961) Historia Ponga i Cziki, którzy ruszają na ratunek swoim szczeniaczkom, doczekała się aktorskiego remake'u w 1996 roku. W tym filmie wzięło udział łącznie ponad 200 dalmatyńczyków! Filmy o koniach: Mustang z dzikiej doliny (2002) Animowana historia dzikiego mustanga Sprinta, który pewnego dnia zostaje schwytany przez kowbojów i sprzedany. Koń, nie mogąc pogodzić się ze swoim losem, za wszelką cenę chce odzyskać wolność. Filmy o koniach: Niezwyciężony Secretariat (2010) Oparta na faktach historia dziewczyny, która po śmierci ojca przejmuje jego farmę. Swoje życie postanawia poświęcić wychowaniu konia imieniem Secretariat, który staje się niezwyciężonym koniem wyścigowym. Filmy o koniach: Hidalgo - ocean ognia (2004) Kolejny film oparty na nieprawdopodobnej prawdziwej historii. W roku 1890 kurier poczty konnej Pony Express na swoim koniu, tytułowym Hidalgo, postanawia wziąć udział w niezwykle trudnym wyścigu nazywanym Oceanem Ognia. Filmy o koniach: Czarny książę (1994) Nakręcony na podstawie powieści Anny Sewell film opowiadający historię życia z perspektywy konia. Jego pierwszy właściciel decyduje się na wyjazd, w wyniku którego jest zmuszony do sprzedania wszystkich zwierząt zamieszkujących jego farmę. Filmy o kotach: Kedi - sekretne życie kotów (2016) Świetnie przyjęty przez widzów i krytyków film dokumentalny opowiadający o życiu kotów w Stambule. Filmy o kotach: Kot w Paryżu (2010) Mieszkająca w Paryżu dziewczynka pewnego razu odkrywa, że jej kot, Dino, prowadzi nocą zupełnie inne życie. Filmy o kotach: Narzeczona dla kota (2002) Dziewczyna ratuje kota przed śmiercią pod kołami samochodu. Okazuje się, że nie jest on zwykłym kotem, a władcą zaczarowanej kociej krainy. Filmy o kotach: Koty (2019) Koty, jeden z najdłużej wystawianych musicali w historii West Endu i Broadwayu, powraca tym razem jako film. Przedstawienie zadebiutowało na deskach New London Theatre w 1981 roku, gdzie grano je przez 21 lat.

Johnny (film) Spotkanie na Pol’and’Rock Festival - Johnny wspomnienie ks. Kaczkowskiego w 2022 r. Johnny – polski film biograficzny z 2022 roku w reżyserii Daniela Jaroszka, opowiadający o życiu księdza Jana Kaczkowskiego [1] . Zdjęcia kręcono w Konstancinie, Pucku i Sopocie [2] .

Co dzieje się z człowiekiem po jego śmierci? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Każda osoba wierzy w to, czego chce i może uwierzyć. Ale to, co naprawdę leży poza niewidzialną linią, jest nikomu nieznane. Filmy o życiu po śmierci również nie dawaj nam jasnej odpowiedzi. Ale dać nam możliwość zastanowienia się nad tym, na co dziś spędzamy nasze życie? Dlaczego w ogóle przyszliśmy na ten świat?Urocze kościГод: 2009 Kraj: USA, Wielka Brytania, Nowa Zelandia Gatunek: Fantazja, Thriller, Dramat, Przestępstwo, Detektyw W rolach głównych: Saoirse Ronan, Stanley Tucci, Mark Wahlberg, Rachel Weisz, Susan Sarandon Nagrody: Oscar 2010 dla najlepszego aktora drugoplanowegoTo bardzo piękny i wzruszający film. Film opowiada o tragedii rodziny Salmon. Ich czternastoletnia córka Suzy padła ofiarą mieszkającego obok maniaka mordercy. Podczas gdy jej rodzina próbuje przetrwać smutek, a policja szuka ciała, dusza dziewczyny jest między światami, w swoim własnym, małym, osobistym raju. Czuwa nad rodzicami, marzy o prostych nastoletnich przyjemnościach iw końcu odnajduje spokój w świecie, w którym nigdy nie oparty na powieści Alice Sebold The Lovely / OdkrycieГод: 2017 Kraj: Stany Zjednoczone Gatunek: Fantazja, Thriller, Dramat, Romans, Detektyw W rolach głównych: Jason Segel, Rooney Mara, Robert Redford, Mary SteenbergenNaukowiec Thomas Harper dokonał wspaniałego odkrycia. Udowodnił, że życie po śmierci się nie kończy, ale człowiek po prostu przechodzi na drugą stronę. Thomas nie mógł sobie wyobrazić, do jakich konsekwencji może to doprowadzić. Tysiące ludzi na całym świecie zaczęło popełniać samobójstwa w nadziei na wejście do lepszego świata. Ale to, co tak naprawdę dzieje się z osobą spoza linii życia, pozostaje tajemnicą, którą główny bohater i jego syn próbują rozwiązać ...Film szczególnie przypadnie do gustu każdemu, kto kocha nieoczekiwane zakończenia i zostanę / jeśli zostanęГод: 2014 Kraj: Stany Zjednoczone Gatunek: Fantazja, Dramat, Romans, Muzyka W rolach głównych: Chloë Grace Moretz, Mireille Enos, Jamie Blackley, Joshua Leonard, Liana Liberato, Stacy Keach, Gabrielle RoseFilm może wydawać się dziewczęcy. Niemniej jednak porusza bardzo poważny temat - wybór między życiem a śmiercią. Główna bohaterka Mia jest jeszcze nastolatką, pasjonuje się muzyką klasyczną i zakochana w aspirującym muzyku Adamie. W jednej chwili jej życie zostało podzielone na „przed” i „po”. Wraz z rodziną ulega wypadkowi, po którym trafia do szpitala i zapada w śpiączkę. Teraz jej główne pytanie brzmi: jak znaleźć siłę do walki o życie, kiedy zginęli najdrożsi i najukochańsi ludzie?Film oparty jest na powieści If I Stay Gail prowadzą sny / Pięć osób, które spotykasz w niebieГод: 2004 Kraj: Stany Zjednoczone Gatunek: fantasy, dramat Obsada: Jon Voight, Ellen Burstyn, Jeff Daniels, Dagmara Domińczyk, Stephen Graham, Michael Imperioli, Callum Keith Rennie, Rebecca Jenkins, Callahan Brebner, Nikaela WeigelJest film o tym samym tytule i tej samej tematyce. „Gdzie mogą przyjść marzenia”. Postanowiliśmy jednak włączyć do tej kolekcji obraz mniej znany, ale bardzo poważny i jest starym człowiekiem. Całe życie pracował w wesołym miasteczku. Pewnego dnia jedna z przejażdżek się psuje, część odpada i leci na ziemię, prosto na małą dziewczynkę. Eddie poświęca swoje życie, próbując uratować śmierci idzie do nieba ale tylko do cudzego rajuz którym przecinała się jego ścieżka życia. Przed nim pięć spotkań, po których dowie się wiele o swoim życiu. W finale czeka go długo oczekiwana odpowiedź, czy przeżyła dziewczyna, którą chciał ocalić w ostatniej chwili swojego ziemskiego 2010 Kraj: Stany Zjednoczone Gatunek: fantasy, dramat, W rolach głównych: Matt Damon, Cecile De France, Thierry Neuwick, Cindy Mayo Davis, Richard Kind Nagrody: Oscar 2011 za najlepsze efekty wizualneFilm Clint Eastwood opowiada o medium, które potrafi komunikować się ze zmarłymi, ale jego dar uważa za przekleństwo. Dlatego ukrywa swoje umiejętności. Wszystko się zmienia, gdy na jego drodze życiowej pojawiają się ludzie znający śmierć. Francuski dziennikarz cudem przeżył tsunami w 2004 roku, a dziesięciolatek stracił brata bliźniaka w wypadku samochodowym. Teraz szukają odpowiedzi i pocieszenia, jakie może im dać były medium. Oparty na faktach film przedstawia wojenne dzieje Oskara Schindlera, człowieka, który z narażeniem swojego życia uratował 1110 Żydów od śmierci w obozach zagłady. Zrealizowany w czarno-białej kolorystyce obraz jest poruszającym świadectwem zbrodni holocaustu, ale też ludzkiej odwagi i zwycięstwa najwyższych wartości moralnych. Opublikowano: 2014-04-15 15:01:47+02:00 · aktualizacja: 2014-04-15 17:09:02+02:00 Dział: Kultura Kultura opublikowano: 2014-04-15 15:01:47+02:00 aktualizacja: 2014-04-15 17:09:02+02:00 Fot. Ten film ma wiele cech typowych dla „christian movie”, z ich podniosłym patosem, wszechogarniającym dobrem, prostotą amerykańskiego protestantyzmu i uświęceniem wartości rodzinnych. Oparta na faktach, słynna historia 4-letniego Coltona, który doświadczył pobytu w Niebie wychodzi poza prostą opowieść o „życiu po życiu”. Jest to też solidna, i dobrze opowiedziana przez scenarzystę „Braveheart” opowieść o zmaganiu się z wiarą oraz sile modlitwy. Najnowszy film Randalla Wallace’a ( „Byliśmy Żołnierzami” „Człowiek w Żelaznej Masce”) opowiada prawdziwą historię chłopca, który doświadczył śmierci klinicznej. Film został oparty na bestsellerze pastora Todda Burpo i Lynn Vincent „Niebo istnieje…Naprawdę!”. Kiedy 4 letni Colton Burpo cudem przeżył nagłą operację wycięcia wyrostka robaczkowego, jego rodzina myślała, że nie doświadczy już większej ilości egzystencjalnych wstrząsów. Owszem Todd ( Greg Kinner) i Sonia (Kelly Reilly) mieli inne kłopoty. Greg nie tylko jest pastorem, ale służy w ochotniczej Straży Pożarnej i ma firmę naprawiającą bramy garażowe. Oboje żyją w typowej, amerykańskiej mieścinie gdzieś w Nebrasce, gdzie wszyscy się znają, przyjaźnią i świadczą sobie wzajemną pomoc. To jednak powoduje, że trudno jest odmówić sąsiadowi „krechy”, gdy nie ma on na zapłatę za usługi. A to w zestawieniu z odbijającym się na każdej rodzinie kryzysie finansowym prowadzi do załamania domowego budżetu. Greg jako pastor lokalnego kościoła popada też w coraz większą banalizację kazań. Na dodatek jego 4 letni synek (Connor Corum) zaczyna opowiadać o tym, czego doświadczył podczas operacji. Colton oznajmia rodzicom, że opuścił swoje ciało podczas zabiegu. Wiarygodnie opisuje, co dokładnie jego rodzice robili, gdy leżał na stole operacyjnym. Opowiada o wizycie w Niebie i, z rozbrajającą, typową dla dziecka prostolinijnością przekonuje o spotkaniach z członkami rodziny, których nigdy nie poznał. Ba, znał też rodzinne sekrety, których nie powinien nawet rozumieć w swoim wieku. Chłopiec opisywał też anioły i Jezusa ( jego opis Zbawiciela pokrywał się z relacją dziewczynki z Litwy, która kilka lat wcześniej doświadczyła śmierci klinicznej) oraz w niespodziewanych momentach przejawiał niezwykły spokój ducha i brak strachu przed śmiercią. Co ciekawe, chłopiec choć był bliski śmierci, to jego serce nie zatrzymało się nawet na moment podczas zabiegu. Jego sytuacja różni się od doświadczeń osób, które „były po tamtej stronie”. Jednak przeżycia mają wspólne**. Zobacz zwiastun Ilekroć słyszę o przypadkach doświadczenia pobytu w Niebie, zapala się u mnie lampka ostrzegawcza. Takie relacje zawsze są naznaczone możliwością konfabulacji, rozbuchanej fantazji, chęci zaistnienia w mediach czy, i tutaj schodzimy już na poziom religijny, szatańskim blefem. Kościół katolicki ze swoimi dogmatami i usystematyzowaną teologią jest ostrożny w koncesjonowaniu takich relacji. Zupełnie inaczej wygląda to we wspólnotach protestanckich w amerykańskim wydaniu, gdzie niemal każdy może założyć sobie wspólnotę i przeżywać Biblię na swój sposób. Niemniej jednak historia rodziny Burpo intryguje i jest przekonująca. Można oczywiście oskarżyć rodzinę Todda o chęć zbicia majątku na fantastycznej opowieści ich syna. Można uznać ją za cyniczną grę zblazowanego pastora na strachu przed śmiercią. Jednak o to samo można oskarżyć każdego, kto przekonuje o doświadczeniu łaski Bożej. Zarówno w książce, jak i filmie Randalla Wallece’a Todd za pomocą doświadczenia swojego synka pragnie głównie ewangelizować odbiorców. Ważniejsze od sławy, pieniędzy czy uznania jest dla niego opinia wiernych i pomoc im w codziennym życiu. Najciekawszym aspektem tej historii nie jest też wcale doświadczenie Coltona, które jest na szczęście pokazane w filmie w miarę subtelnie, ale zmaganie się z nim rodziny. Toddowi trudno początkowo uwierzyć w opowieść syna. Odbija się ona na jego wątpliwościach i stopniowym załamywaniu wiary ( mocna scena modlącego się pastora w szpitalnej kaplicy), które wynikło z dramatycznych doświadczeń jeszcze przed chorobą synka. Choć wspólnota miasteczka całą mocą modliła się o zdrowie dla Colta ( piękne ukazanie siły modlitwy), to w czasie medialnego szumu wokół sprawy, część przyjaciół rodziny dystansowała się od jego opowieści. Ba, nawet jego posługa jako pastora jest zagrożona, bowiem rada parafialna ma pretensje o zbyt emocjonalne kazania i stratę dystansu potrzebną przewodnikowi duchowemu. Również starająca się zracjonalizować doświadczenie synka, i stąpająca twardo po ziemi Sonia wywiera coraz silniejszą presję na mężu, by ten „zszedł na ziemię” i zajął się bieżącymi sprawami. Todd jednak jako jedyny twardo wierzy dziecku, choć zderza swoje wątpliwości w rozmowie ze znaną psycholog-ateistką. Nie do końca wykorzystany w kinie, a nominowany do Oscara za pamiętną rolę w „Lepiej być nie może” Greg Kinnear świetnie uwiarygodnia swoją postać. I robi to nie tylko dzięki wizerunkowi przeciętnego Amerykanina z prowincji, ale wgryza się we wnętrze Todda, dobrze interpretując jego wątpliwości i duchowe rozterki. Na uwagę zasługuje też kolejna po „Locie” dobra rola Kelly Reilly, która bez histerii wciela się w rolę matki próbującej uratować spokój rodziny. Cieszyć musi fakt, że doświadczony filmowiec jakim jest Wallace („Człowiek z żelaznej masce”) pewnie prowadzi film i nie pozwala mu zboczyć na ckliwe tory. Problemem wielu chrześcijańskich filmów w USA jest brak pieniędzy na dobrego reżysera ( patrz: „Suing the Devil”), co grzebie nieraz najlepsze scenariusze. Choć filmy z kategorii „Christian movies” są robione ku pokrzepieniu serc i proponują prostą opowieść o sile wiary, to „Niebo istnieje…naprawdę” niuansuje pewne kwestie. Nie jest to oczywiście film nawet zbliżający się do poziomu metafizycznego „Drzewa życia” Terrence’a Malicka czy filmów Tarkowskiego, ale przecież opowieść o doświadczeniu Nieba przez 4 letnie dziecko nie ma prawa być szczególnie głęboka i musi ocierać się o pożądany infantylizm. Takie opowieści mają pobudzać, inspirować i poruszać sumienia za pomocą prostych środków. Pamiętajmy, że Bóg zawsze pojawia się w półcieniu, a wiara nie polega na absolutnej pewności, że On istnieje. Łukasz Adamski „Niebo istnieje naprawdę”, reż: Randall Wallace, dyst: United International Pictures Sp z Publikacja dostępna na stronie: AluBU. 201 158 93 318 33 128 161 332 386

filmy o życiu po śmierci na faktach